Witaj, to znowu ja. Dawno nie było mnie w moim sklepie z cynamonowymi wierszami za co przepraszam. Jeśli chcesz się dowiedzieć dlaczego, zajrzyj do zakładki O blogu. W ogóle, czuj się jak u siebie, przeglądaj całą, skrupulatnie odnowioną stronę (zwłaszcza, jeśli jesteś
tu nowy). Szczególnie zachęcam do zapoznania się ze stroną O mnie,
tam parę szczegółów z mojego życia - kim jestem, co porabiam na
co dzień i co oprócz cynamonu uwielbiam.
Jak już wspominałem "sklep" przeszedł gruntowny remont i prezentuje się całkiem nieźle moim skromnym zdaniem. Jak sądzicie? Napiszcie
w komentarzach, będzie to cenna sugestia. Brak jeszcze paru szczegółów,
ale to kwestia dopracowania. Cel pozostaje wciąż niezmienny - wciągnięcie w niesamowity świat oryginalnej poezji. Czas na kilka zasad które od tej pory funkcjonować będą na blogu i zapobiegną wszelkim przestojom.
To tyle i - by nie pozostawić nikogo z uczuciem niedosytu - przedstawiam jeden z najświeższych wierszy. Trochę impresjonizmu, trochę ekspresji. Miłej lektury,
Cynamonowy Subiekt
tu nowy). Szczególnie zachęcam do zapoznania się ze stroną O mnie,
tam parę szczegółów z mojego życia - kim jestem, co porabiam na
co dzień i co oprócz cynamonu uwielbiam.
Jak już wspominałem "sklep" przeszedł gruntowny remont i prezentuje się całkiem nieźle moim skromnym zdaniem. Jak sądzicie? Napiszcie
w komentarzach, będzie to cenna sugestia. Brak jeszcze paru szczegółów,
ale to kwestia dopracowania. Cel pozostaje wciąż niezmienny - wciągnięcie w niesamowity świat oryginalnej poezji. Czas na kilka zasad które od tej pory funkcjonować będą na blogu i zapobiegną wszelkim przestojom.
- Nowe posty pojawiać się będą co sobotę (jeden wiersz).
- W każdą środę (od 1 lutego) w zależności od aktywności na fanpage'u Cynamonowych wierszy pojawi się utwór na zadany przez Was temat - wygra najciekawszy i najbardziej lubiany pomysł. Wiersz tworzony będzie raczej dla zabawy, więc mogą się w nim nieraz pojawić rymy rodem z Częstochowy ;)
To tyle i - by nie pozostawić nikogo z uczuciem niedosytu - przedstawiam jeden z najświeższych wierszy. Trochę impresjonizmu, trochę ekspresji. Miłej lektury,
Cynamonowy Subiekt
BLADA TWARZ
Przyszli…
Było ich dużo…
Raczej
nie byli martwi,
jak
ta cisza przed burzą,
co
z podróżnika zadrwi.
Żelazną
kurtyną przykrywszy słońce
rzucają
się w dziki taniec błyszcząc opalami…
Skryli
je w suche włosów sploty mdło szumiące,
tną
powietrze ruchem, a twarz ostrymi kosmykami.
Duszno…
Pchają się na mnie
mokre
ręce od potu,
ich
tlen mój oddech kradnie,
brzuch
czuje ostrość grotu…
Strach
tak wbija się w skórę, dudni serce młotem,
nóż
nocne niebo rozświetla a woń ziół odurza,
wilgotne
grzywy koni mkną z dzikim grzmotem,
padam
jak totem ścięty… Ach, to tylko burza!